Sztuka kamuflażu w życiu często się przydaje. Rozpadasz się w ...
Sztuka kamuflażu w życiu często się przydaje. Rozpadasz się w środku lecz nie pokazujesz tego wkoło by nie ranić tych, których kochasz.
Tylko pamiętaj, by zawsze być sobą i nie bać się mówić tego, co myślisz, albo tego, by głośno marzyć.
Aby tego dokonać, nie mogę obawiać się porażki.
Dorosłość to usychające koryto rzeki, to pozbawiona płatków róża, to taki czas, kiedy się już o niczym nie marzy, nie podejmuje wyzwań.
Zawsze jest jakaś szansa (...),
zawsze dopóki się myśli.
Boże, broń nas od przyjaciół. Z wrogami poradzimy sobie sami.
Może nie była kochana powszechnie, ale była kochana głęboko.
Światło wierzy, że przemieszcza się szybciej od wszystkiego, ale się myli. Nieważne, jak szybko pędzi, zawsze odkrywa, że ciemność dotarła na miejsce wcześniej i już na nie czeka.
Im bardziej płaczę, tym słabsza się staję. Nie jestem już niczym więcej jak naczyniem na łzy, które nie przestają płynąć.
Kiedy mag ma już dosyć szukania tłuczonego szkła w jedzeniu, ma już dosyć życia.
Rzeczywistość to jest coś, co nie znika, kiedy przestaje się w to wierzyć.