Biegnę, kiedy wstaje świt. Biegnę brzegiem morza, boso.
Biegnę w pulsie mojej krwi. Biegnę z wiatrem mego losu.
Biegnę lekko i bez planu. Biegnę długo, biegnę chciwie.
Biegnę w rytmie oceanu. Biegnę wdzięczny i szczęśliwy.
Szczęśliwy, bo słyszę głos. Głos wiatru, piasku i fal.
On uspokaja mnie, że właśnie tak miało być.
I mam nie pytać już. Bo tylko tak mogło być.
Tylko tak.
Łatwiej być samotną. Nienawidzę tego, ale tak jest łatwiej.
Sam symbol jest niczym, gdyż rzeczywistość jest wszystkim.
Wiwat człowiek szczęśliwy! Bo takiego można nienawidzieć bez większych ceregieli.
Nadejdzie czas, w którym będziecie musieli wybierać między tym co słuszne, a tym, co łatwe.
Wie pani, skąd się biorą wszelkie kłopoty? Stąd, że ludzie skrywają swoje sekrety.
(...) bez bólu nie ma radości. To równowaga pozwala doceniać ekstrema.
Zaczekaj na mnie. Zaczekaj na mnie, i już zawsze będziemy razem.
Tylko myślący przeżywa swe życie, u bezmyślnego przechodzi ono obok.
Kiedy uczysz mężczyznę, … kształcisz jednego człowieka. Ucząc kobietę, kształcisz całą rodzinę.
Kiedy jesteś zły, policz do dziesięciu, ale kiedy jesteś wściekły, to przeklinaj.
