Biegnę, kiedy wstaje świt. Biegnę brzegiem morza, boso.
Biegnę w pulsie mojej krwi. Biegnę z wiatrem mego losu.
Biegnę lekko i bez planu. Biegnę długo, biegnę chciwie.
Biegnę w rytmie oceanu. Biegnę wdzięczny i szczęśliwy.
Szczęśliwy, bo słyszę głos. Głos wiatru, piasku i fal.
On uspokaja mnie, że właśnie tak miało być.
I mam nie pytać już. Bo tylko tak mogło być.
Tylko tak.
Przekonałem się, że w życiu nie ma sprawiedliwości. Jeśli w szkole czegoś uczą, powinni uczyć właśnie tego.
Stare zbrodnie świata ubrane w szaty świeże.
Każda kropla szczęścia musi nieść ze sobą ocean goryczy.
Dopóki świat się kręcił, wiedzieliśmy, że wszystko jest w porządku.
Nie jest zbyt elegancko zmienić swoją dziewczynę w jałówkę.
Czasem zależy nam na kimś i lubimy spędzać z nim czas, ale to nie wystarcza, żeby być razem.
Nie warto płakać nad rozlanym mlekiem.
Śmierć zmienia wszystko.
Gdyby ludzie robili tylko to,
co wyglądało na możliwe,
do dzisiaj siedzieli by w jaskiniach.
Trudno jest mieć wiarę, kiedy się przeczytało zbyt wiele książek, prawda?
