Biegnę, kiedy wstaje świt. Biegnę brzegiem morza, boso.
Biegnę w pulsie mojej krwi. Biegnę z wiatrem mego losu.
Biegnę lekko i bez planu. Biegnę długo, biegnę chciwie.
Biegnę w rytmie oceanu. Biegnę wdzięczny i szczęśliwy.
Szczęśliwy, bo słyszę głos. Głos wiatru, piasku i fal.
On uspokaja mnie, że właśnie tak miało być.
I mam nie pytać już. Bo tylko tak mogło być.
Tylko tak.
Kto sieje wiatr, ten zbiera burze.
(...)strachem można zmusić człowieka do wszystkiego poza samodzielnym myśleniem.
Szczerość należy do najbardziej względnych rzeczy w świecie rzeczy bezwzględnych.
Cóż to za okrutna dola nie być do niczego przywiązanym, niczego nie pragnąć, a tak wiele rozumieć...
Nikt nie zrobił większego błędu niż ten, kto nic nie zrobił, bo mógł zrobić tylko trochę.
Bo mieć skrzydła to nie oznacza po prostu odlecieć...
Miałem u nich swoją markę. Onanista, tchórz i intelektualista.
Korzystaj z dnia, jak najmniej ufając przyszłości.
Żaden mężczyzna nie miał tak mało czasu i nie dał mi tak wiele.
Wszystkie poprzednie zwycięstwa – to już historia. Sportowiec nie może żyć przeszłością.
