Biegnę, kiedy wstaje świt. Biegnę brzegiem morza, boso.
Biegnę w pulsie mojej krwi. Biegnę z wiatrem mego losu.
Biegnę lekko i bez planu. Biegnę długo, biegnę chciwie.
Biegnę w rytmie oceanu. Biegnę wdzięczny i szczęśliwy.
Szczęśliwy, bo słyszę głos. Głos wiatru, piasku i fal.
On uspokaja mnie, że właśnie tak miało być.
I mam nie pytać już. Bo tylko tak mogło być.
Tylko tak.
Nie zastanawiaj się nad problemem, myśl o rozwiązaniu.
No i nie ma nic gorszego niż kiedy ci mówią, że jesteś dobry, a ty wiesz, że jesteś zły.
Życie jest tym, co ci się zdarza, gdy pilnie sporządzasz swoje inne plany.
Jeśli istnieje niebo, odnajdziemy się, bo bez Ciebie nie ma nieba.
Dobrze jest wiedzieć więcej niż tylko to, co wiedzieć się musi.
Ludzie o ciasnych umysłach zawsze atakowali to,
co nie mieściło się w granicach ich pojmowania.
Biały człowiek odczuł nagle tchnienie Czarnego lądu.
Ułożył twarz według jakiegoś skomplikowanego wyobrażenia o uśmiechu. Nie było w tym nic prócz wysiłku.
Gdybym się nie urodziła, tobym nie musiała umrzeć. Widocznie wszystko, co się zdarza, po prostu ma się zdarzyć.
Samotność jest złudzeniem. Myśli człowieka krążą zawsze koło innych ludzi i łączą go z ich obcym losem, który na próżno stara się odepchnąć.
