
Na dworze bambus przesiewa wiatr z odwiecznym, smutnym szumem.
Na dworze bambus przesiewa wiatr z odwiecznym, smutnym szumem.
Trochę się zdenerwowałam, a trochę mi się zrobiło smutno. Zawsze mi jest smutno, kiedy się przekonuję, że oceniłam kogoś za wysoko.
W każdym momencie naszego życia jedną nogą tkwimy w świecie baśni, a drugą w otchłani piekieł.
W gruncie rzeczy istnieją tylko dwa rodzaje kobiet: brzydkie i malowane.
Najlepsze rzeczy też się kiedyś kończą. Taki los. Był to najzdrowszy sposób myślenia o nieszczęściu...
Bywa, iż sobą zdumiewam siebie.
Im dłużej żyjemy, tym dłuższy cień rzucają ściany naszego więzienia.
Nie ma nic lepszego od samego istnienia. Nawet dzień smutku, to przecież dzień życia...
Bo są tacy, którzy kochają być w rozpaczy.
Nie mam nic przeciwko mojemu zniewoleniu, ale ta zwierzęca skóra i otoczenie mojej klatki jest, niestety, dość odpychające.
Kiedyś może znajdziesz coś, dlaczego warto żyć przez całą wieczność.