
Na dworze bambus przesiewa wiatr z odwiecznym, smutnym szumem.
Na dworze bambus przesiewa wiatr z odwiecznym, smutnym szumem.
Bo człowiek nie wie, gdzie się znajduje to, czego szuka i często unika długo miejsca, dokąd,
dla innych przyczyn wszyscy nas zapraszają.
Nie można zapełnić pustki tym, co się straciło.
(...) przeznaczenie nie puka do drzwi naszego domu. Trzeba za nim ruszyć, wyjść mu na spotkanie.
(...) nikt nie potrafi być w pełni obiektywny, gdy chodzi o rzeczy ważne.
W którymś momencie wszyscy podnosimy wzrok i uświadamiamy sobie, że zgubiliśmy się w labiryncie.
Już się nie boję ciemności i umarłych. To żywi są straszni, dosłownie budzą strach.
Nie ograniczaj się do bycia lepszym
od rówieśników i poprzedników.
Staraj się być lepszy od samego siebie.
Wspomnienia mają tylko urozmaicać mało interesujące części przeszłości.
Nikt nie jest sam, nikt nie jest niezapomniany, nic nie jest pozbawione znaczenia, nic nie jest nieważne.
Szanuj przeszłość, nigdy nie wiesz, jak może na Ciebie wpłynąć.