Tęcza jest szalikiem nieba.

 Idziemy przez życie jak pociąg, pędzący w ciemności do nieznanego celu.

 Jesteś największym ryzykiem, jakie kiedykolwiek podjąłem. – Pocałował mnie delikatnie. – I największą wygraną.

 Byłem ty, kim ty jesteś, ty będziesz tym, czy ja jestem.

 Plemiona skazane na sto lat samotności nie mają już drugiej szansy na ziemi.

 Czas rozdziela tych, którzy się kochają, i nic nie trwa bez końca.

 Ludzie nie chcą wyjawiać uczuć, może się boja, może nie wierzą sami sobie.

 Zostawił po sobie dziurę we wszechświecie, przez którą jak płynna smoła wlewała się ciemność.

 (…) niezwykłość wydarzenia nie świadczy o tym, że nie może ono zaistnieć.

 Chociaż prawda to piękno, jednakże piękno nie musi być prawdą.

 [...] ludzie kochają się tak długo, jak długo chcą się całować w usta.