Jesteś odpowiedzią na każdą modlitwę, jaką zanosiłem. Jesteś pieśnią, marzeniem ...

 Ten się modli najlepiej,kto najlepiej kocha.

 Dlaczego o Tobie myślę?
Dlaczego o Tobie śnię?
Przecież jesteś jak inni.
Ale jednak inny, wyjątkowy.

 Jeszcze nie było ludzi, a już była miłość.

 Miłość,
pożywienie zgłodniałego,
woda czysta spragnionego,
słońce człowieka zziębniętego,
nieodzowna energia życia.

 Jak mogę kochać i jednocześnie nienawidzić tę samą osobę?

 Miłość to kawał drania. Ma w nosie nasze plany. Nigdy nie przychodzi w wygodnym momencie. Zjawia się nieproszona i każe ci czuć, czy ci się to podoba czy nie. I nawet kiedy wiesz, że powinnaś przestać kogoś kochać, dalej cię trzyma.

 Miłość jest wymagająca. Miłość jest trudna. Miłość daje się poznać w swym prawdziwym wymiarze tam, gdzie domaga się czegoś od drugiej osoby, gdzie domaga się dozgonnej wierności. Miłość domaga się, aby wykluczyć każdą możliwość zdrady.

 Bo miłość nie zna żadnych tam i granic.

 Miłości się nie wybiera. Ona przychodzi z czasem. Sama, kompletnie nieproszona. Ona pojawia się wtedy, gdy najmniej się tego spodziewamy. Zakochujemy się w osobach, na które nigdy nie zwrócilibyśmy uwagi. W naszych przeciwieństwach, w kimś kto jeszcze kiedyś nie zrobił na nas żadnego wrażenia. To nie jest osoba z naszych snów, to nie jest ktoś z naszych marzeń. Miłość jest ślepa, nie szukaj jej sam, bo nigdy jej nie znajdziesz.

 Życie człowieka to nieustanny dialog nienawiści z miłością.