A te mrówki, tak wspaniałe,Pełne ...
A te mrówki, tak wspaniałe,Pełne żądzy, wiedzy, pychy,Jakże twór to śmieszny, lichy.
Co się z ziemi rodzi, do ziemi wchodzi.
Gdy w Gromniczną z dachów ciecze, zima jeszcze się przewlecze.
Gładka jest woda tam, gdzie strumień płynie głęboko.
Natura jest największa artystką, jaka kiedykolwiek zrodziła się na tym świecie; przekracza wszelkie możliwe wyobrażenia, które moglibyśmy o niej mieć.
Jeśli deszcze w maju, wszystko rośnie jak w gaju.
Bóg lubi, kiedy szumią jego źródła. Ale nikt nie wie, jakie młyny napędza ta woda.
Barwa jest cierpieniem światła.
Ciało jest tłumaczem duszy.
W svej nieśmiertelności owa natura, co skąpa w oceanie świateł, niosących jej życie, ma bezmiar, a jednak jest w niej harmonia.
Dary uczynione przez złego człowieka nie przynoszą korzyści.