Bywa i śnieg w maju.

 Natura nigdy nie jest okrutna: jest zawsze nieskończenie mądra, piękna i absolutnie prawdziwa. To nie my ją niszczymy, ale siebie.

 Bóg, czyli natura.

 Czego sierpień nie uwarzy, wrzesień tego nie upiecze.

 Natura nigdy nie wprowadza nic bezcelowo, nie wykonuje niczego na próżno, nie potrzebuje jednej istoty do zniszczenia drugiej.

 Kiedy zasieje się ziarno zwątpienia, prawie zawsze puści pędy.

 Gdy Nowy Rok w progi, to stary w nogi.

 Mokre Wniebowstąpienie, tłuste Narodzenie.

 Natura jest najdoskonalszym przewodnikiem do prawdy. Często w skromnej, mało widocznej części natury kryją się tajemnice, które nas przyprawiają o zadziwienie. Powinniśmy nauczyć się od niej cierpliwości, gdyż ona nigdy się nie spieszy, a mimo to wszystko jest realizowane w odpowiednim czasie.

 Robiąc z siebie część natury, człowiek nawiązuje więź z najpotężniejszą siłą we wszechświecie. Wtedy staje się prawdziwie wolny i zdolny do twórczych działań

 Jak lew między zwierzętami lasu, jak lwiątko między trzodami owiec, co gdy przychodzi, tratuje i rozdziera.