Próżnowaniem poniża się dary natury.
Próżnowaniem poniża się dary natury.
Natura nie czyni niczego na próżno. Większość ludzi jest niezdolna do samotności, ponieważ są albo zbyt puste, albo zbyt ciężkie na duchu. Człowiek jest częścią natury i jej nie pokona.
Natura jest bogiem, który otacza nas zewsząd. Każdy z nas jest wydzierganym z różnych włókien łanem, przepuszczającym przez siebie różne tony i dźwięki. Najpiękniejsze chwile w naszym życiu to te, kiedy odczuwamy jedność z naturą, kiedy czujemy, że jesteśmy jej nierozłączną częścią.
Zaiste, wariat na swobodzienajwiększą kleską jest w przyrodzie.
Natura nie potrzebuje nas, to my potrzebujemy natury. To nie jest kwestia ratowania świata, ale nas samych. Jej prawa są niezmienne i nieuniknione. Mamy wybór: albo zrozumieć je i zacząć je szanować, albo mierzyć się z konsekwencjami ignorowania ich.
Czy od echa można oczekiwać czegoś oryginalnego?
Czymże jest człowiek bez Natury? Niczym! Ona jest wszystkim. To matka, która go kocha, to jest mistrz, który kształtuje go i karmi go.
Naturę możemy ujarzmić tylko w ten sposób, że się podporządkujemy jej prawom.
Omnis ars naturae imitatio estwszelka sztuka jest naśladowaniem natury.
W marcu kto siać nie zaczyna,dobra swego zapomina.
Natura, zrozumiana jako żywioł, który człowiek bezpośrednio napotyka, jest żywym wpisaniem Bożych myśli, jest zaproszeniem, zwrócone do umysłu, do odkrywania prawdy, do dobroci i piękna, które są końcowymi celami stworzenia.