Próżnowaniem poniża się dary natury.
Próżnowaniem poniża się dary natury.
Na Wniebowstąpienie deszcz mały, mało paszy przez rok cały.
Natura nigdy nie jest taka piękna jak wtedy, gdy jej bramy otwierane są ludzkiemu umysłowi i sercu. Jest to przywilej odkrywcy, niezbyt często udzielany, ale zawsze gorąco pragniony, krótkotrwały, lecz fascynujący.
A jeśli serce jest tylko mięśniem, cóż po urodzie wszechrzeczy.
Natura to coś więcej niż tylko kolor. To poczucie, które wywołuje w nas ekscytację, urzeczenie, poczucie dzielenia się i przynależności. Ta nieskończona radość, która przypomina nam, ile piękna jest na tym świecie.
Natura nie ma żadnych zasad, jest tylko cudowność, która jest bezgraniczna. Natura nie jest stworzona zgodnie z naszymi prawami, jest stworzona zgodnie z naszą duszą. Jeżeli człowiek nie rozumie tego, to jest poza naturą, ale kiedy rozumie, jest częścią natury.
Nie każde ziele pachnie.
Gdy się grzmot w maju odezwie na wschodzie, rok sprzyja sianu i zbożu w urodzie.
Weź głęboki oddech. Włóż w to całe swoje serce, szukaj inspiracji i przeniknij w najgłębsze kotary natury. Horyzonty nowych wypraw czekają, skrywane w niezwykłej harmonii światów, które jeszcze nie odkryłeś.
Gdy w Gromnice pięknie wszędzie, tedy dobra wiosna będzie.
Kochać naturę to żyć na bosaka wśród strumieni przemijalności, to odczuwać radość promieni słońca, gwiazd i srebrzystej księżyca, to wdychać moc wszechświata nieskończonego.