Jak przylecą żurawie, można bydło paść na trawie.
Każda chwila naszej egzystencji jest jak jakiś kwiat, który rośnie w nas, a natura zapewnia, że każdy z tych kwiatów ma swoją porę, czas i moment do rozkwitnięcia. Nie można zmusić kwiatu do pęknięcia, mało tego, nie można go nawet przekonać.
Jestem jedynym spośród 7 miliardów ludzi na Ziemi. Od 40 lat fotografuję naszą planetę i różnorodność jej mieszkańców, ale cały czas mam wrażenie, że ludzkość nie zrobiła żadnego postępu. Nadal nie potrafimy żyć razem i zastanawiam się, dlaczego tak się dzieje. Nie szukam odpowiedzi w statystykach czy analizach, ale w samym człowieku.
Jedno drzewo nie las.
Gdy kogutowi nogi myją - to jego ostatni dzień.
Gdy styczeń z mgłą chodzi, mokrą i wczesną wiosnę zrodzi.
I w pogodę piorun uderzy.
Natura dała nam jeden język, a dwoje uszu po to, ażebyśmy słuchali dwa razy więcej, niż mówimy.
Niech człowiek patrzy na naturę, jak na wspaniały obraz, jaki jest kompozycją nieskończoną, jak samo wszechświat. Oczy tam ile możesz ujmiesz przestrzeni, tyle cię wzrokiem objesi.
Nasza planeta jest małym ziarnkiem piasku w nieskończonym kosmosie, a jednak to tutaj natura stworzyła swoje najpiękniejsze dzieła. Skomplikowane systemy życia, różnorodność form, barw i dźwięków, to wszystko świadczy o niezwykłej mocy i kreatywności natury, której nie jest w stanie zniszczyć żadna inna siła na tym świecie
