Po co pytać słowika, co znaczą trele jego?
Na wilka okrzyk, a niedźwiedź pszczoły drze.
Czerwiec gdy zagrzmi, gdzie zorze zachodzą, ryby się obficie urodzą.
A może dopiero w świecie, który nie zna grawitacji, będzie opadanie na dno godne pogardy?
Natura mówi do nas językiem, którego nie da się zignorować. Powietrze, które oddychamy, drzewa, które dają nam cień, kwiaty, które zdobią naszą planetę - wszystko to jest częścią równania, które określa nasze istnienie. Zignorowanie Natury oznacza zignorowanie naszego miejsca w Wszechświecie.
Natura nigdy nie jest taka piękna jak wtedy, gdy jej bramy otwierane są ludzkiemu umysłowi i sercu. Jest to przywilej odkrywcy, niezbyt często udzielany, ale zawsze gorąco pragniony, krótkotrwały, lecz fascynujący.
Najcenniejszym przymiotem natury jest jej rozmaitość.
Natura nie ma żadnych zasad, jest tylko cudowność, która jest bezgraniczna. Natura nie jest stworzona zgodnie z naszymi prawami, jest stworzona zgodnie z naszą duszą. Jeżeli człowiek nie rozumie tego, to jest poza naturą, ale kiedy rozumie, jest częścią natury.
Proces usypiania nie ma nic wspólnego z usypianiem.
Natura jest dla tych, którzy są w stanie nasycić się nią. Ona jest zarówno źródłem dobroczynnego spokoju i zdrowia, jak i schronieniem przed niesnaskami, kłopotami i troskami. Dla niej nie ma niepodległości od cierpliwości i doświadczenia, ona ma swój rytuał, jak wszystko co jest boskie, i podziwiamy tych, którzy są w stanie przyjąć go.
