Drzewa umierają stojąc.
Natura nie zna nic tak pełnego i zupełnego jak chwila dzisiejszego dnia. Nic, co by było nad nami, z boku czy z przodu. Jest jedynie serce natury, bijące we wszystkich kierunkach, we wszystkich wymiarach, jednocześnie.
Każdy ptak dla swoich dzieci gniazdo ściele.
Gaśnie księżyc przed słońcem.
Na koniec sierpnia śniegiem okryte góry, jesień bez chmury.
Gładka jest woda tam, gdzie strumień płynie głęboko.
Cnoty są jak dzikie gęsi: jeżeli jedna leci na przedzie, inne pójdą za nią z pewnością.
Śmierć jest tym samym co narodziny, misterium natury.
Zbyt często zapominamy, że jesteśmy jedynie małym fragmentem natury. Nasz życia to krótki migotanie, w porównaniu z wiecznością sił przyrody.
Deszcze częste w kwietniu wróżą, że owoców będzie dużo.
