Biada zającowi, na którym się młode charty zaprawiają.
I na starym krzaku róże kwitną.
Natura nie jest miejscem do odwiedzenia. To jest dom. Nauczyliśmy się, że nie możemy żywić siebie na koszt ziemi, to jest to samo co ukradzenie dzieciom. I widzimy, że co kiedykolwiek krzywdzi ziemię, krzywdzi także ludzi. Wiemy, że ziemia nie należy do nas, my należymy do ziemi.
Gdy słowik nuci, czyżyk z zazdrości się smuci.
Natura nie jest ani piękna, ani brzydka, ani dobra, ani zła. Człowiek sam daje jej zestawienie, bo sam tylko go potrzebuje i rozumie.
Masywne góry wznoszą się dumnie ku niebu, a rzeki cicho przepływają w dół, przypominając nam o wolności. Różnorodność natury jest niekończąca, od mikroorganizmów skrywanych w glebie do majestatycznych drzew wznoszących się ku słońcu.
I chodzą ludzie podziwiać szczyty gór i wzdęte fale morza, i szerokie nurty rzek, i przestwór oceanu, i kręgi gwiezdne, a siebie zaniedbują.
Dąb się powalił, a trzcina została.
Kochać naturę to nie tylko się nią zachwycać, ale rozumieć. Prawdziwa miłość polega na zrozumieniu tego, co jest piękne, a nie tylko na patrzeniu na to, co jest piękne.
Przyzwyczajenie staje się poniekąd drugą naturą.
