Niektórzy ludzie marzą o sukcesie, podczas gdy inni wstają każdego ranka i czynią go rzeczywistością.
Dopóki nie umiemy mówić o tym, co najważniejsze, wszyscy mówimy tylko po omacku o tym, co najmniej ważne, bo najważniejsze jest rozumienie drugiego człowieka, a nie zrozumienie świata, który jest niezrozumiały.
Nie musisz być lepszy od innych, musisz być tylko lepszy, niż byłeś wcześniej. To jest prawdziwa rywalizacja. A kiedy zrozumiesz to, poczujesz prawdziwe szczęście.
Nie wystarczy mieć szczęścia, trzeba umieć. Nie wystarczy umieć, trzeba chcieć. Nie wystarczy chcieć, trzeba też zasłużyć. Ludzie zasługują na to, na czym skupiają swoje umysły.
Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, ale przez to, kim jest; nie przez to, co ma, ale przez to, czym dzieli się z innymi.
Bądź dobroduszny dla wszystkich, przyjazny dla wielu, zaufaj garstce i sam sobie własnym sędzią.
Nie zawsze musimy znać odpowiedź na każde pytanie. Czasem wystarczy być obok, posłuchać, spojrzeć zrozumiejąco. Nie oczekuj, że zawsze będziesz idealny. To wyjątkowo skomplikowane zrozumienie, że człowiek, choć bywa niedoskonały, to wciąż jest człowiekiem.
Żaden człowiek nie zasługuje na to, aby go przecenili. To boli... Tworzy przestrzeń dla iluzji. Dla błędów. Dla rozczarowań. Lepiej jest być trochę niedocenionym. Przez siebie i przez innych.
Podziw jest wynikiem połączenia ignorancji z niewiedzą. Kiedy ktoś uczy się i doświadcza, podziw staje się czymś zupełnie innym. Staje się zrozumieniem.
Głęboko wierzę, że jest coś o wiele więcej niż te cegły, które tworzą naszą osobowość. Wśród nich jest coś co nazywamy duszą, a która zawsze pragnie prawdziwej miłości, spokoju i szacunku.
