Nie mierzy się człowieka ilością jego doświadczeń, ale tym, jak je przeżywa. Możemy przemierzyć cały świat i zawsze pozostać na tym samym poziomie, jeśli nie zrozumiemy, że prawdziwa podróż to nie miejsca, ale ludzie, którzy nas otaczają.
Nie ma dzieci - są ludzie. Dzieciństwo jest tylko wiekiem, etapem, krokiem rozwoju człowieka. Francuz-grec-pies-łyżka-róża-małe-dziecko - każde słowo jest kategorią, a nie definicję. Dziecko nie jest niedokończonym człowiekiem,słońcem niepełnowartościowym!
Człowiek to nie jest to, co on ma, to nie jest to, co wie, czym się para, jakie miejsce zajmuje w społeczeństwie, w rodzinie, w pracy. Człowiek to jest to, co on jest.
Są tacy ludzie, którzy nie potrafią zrozumieć, że inna osoba może myśleć inaczej, a jednak pozostać uczciwa. Dla nich różnica zdań jest zwyczajną zdradą.
Ludzie są jak książki. Niektóre oszukują nas swoimi okładkami, inne nas zaskakują. Ale tak naprawdę, to nigdy nie wiemy, co kryje się w środku, dopóki nie przeczytamy chociaż jednego rozdziału.
Wygrywa nieten, kto nie popełnia błędów, ale kto nie zwraca na nie uwagi. Wygrywa nie ten, kto ma więcej, ale kto daje więcej. Wygrywa nie ten, kto jest silniejszy, ale kto korzysta z siły innych. Wygrywa nie ten, kto nie ma w życiu problemów, ale kto nie boi się ich. Wygrywa nie ten, kto osiągnął wiele, ale kto dużo zrozumiał.
Nic tak bardzo nie poniża człowieka jak świadomość, że jest w stanie wszystkiego. Wyobraźnis jest przede wszystkim czymś co go ogłupia.
Nie jesteśmy jako ludzie ani aniołami, ani bóstwami: dobroć nasza jest człowiecza, a zatem ograniczoną i niewystarczającą, pozostaje zawsze poniżej wymogów. Zawodzi, nawiedza błędami, omyłkami, słabościami.
Nigdy nie będziemy mieli silnej poczucie samooceny, jeśli inny człowiek, sytuacja lub zdarzenie ma moc określania naszej wartości.
Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, ale przez to, kim jest; nie przez to, co ma, ale przez to, czym dzieli się z innymi.
