Świat jest piękny, a zasługą tego są ludzie. Dla niektórych to jest zupełnie nie do zrozumienia, ale na szczęście są i tacy, którzy rozumieją. Czasami, kiedy mówimy o ludziach, nie zdajemy sobie sprawy, jak wiele dla nas znaczą. Często to zrozumienie przychodzi zbyt późno.
Człowieka poznaje się po tym, co mówi i pisze. Nie można zawiesić na wieszaku osobowości, kiedy wchodzi się na forum publiczne. Może i można, ale tylko wtedy, gdy jest to osobowość pusta, bez treści.
Niektórzy ludzie przechodzą przez nasze życie i znikają bez śladu, inni zostawiają blizny na sercu, a są tacy, którzy pozostawiają pustkę, bo gdzieś w środku zawsze będą nam brakować.
Niewielu ludzi potrafi znosić spokojne i ciche szczęście, które pomaga przetrwać. Wielu woli nieszczęście, bo daje okazję do narzekań, do wrogiego oceniania innych, do samopodziwiania sobie.
Prawdziwa siła człowieka nie jest pokazywana w jego siłach fizycznych, ale w opanowaniu siebie, swojego charakteru, swojej wolności. Pamiętaj, tylko ty sam możesz być sobie panem.
Wielkie dusze zawsze spotykają się z ostrym sprzeciwem ze strony przeciętnych umysłów.
Człowiek to interesujące stworzenie, które im mniej wie, tym pewniej jest, że wie wszystko, a kiedy sądzi, że nie wie nic, wtedy wie najwięcej.
Każdy człowiek jest kochany przez Boga z miłością osobiście kierowaną do niego; dlatego musi cieszyć się z tego, że jest jedyny i niepowtarzalny na świecie.
Siła perswazji jest niekiedy większa niż siła prawdy, ale zawsze mniejsza od siły prawdziwych uczuć.
Powinieneś być zawsze takim, jakim chciałbyś być, a nie takim jakim chcą cię widzieć inni.
