Nie wszyscy, którzy się uśmiechają, są przyjaciółmi.

 Szczęście ma wielu przyjaciół.

 Przyjaciel to ten, kto zna melodię twojej duszy i jest w stanie zagrać ją Tobie wtedy, kiedy Ty zapomniałeś nut.

 Przyjaciół poznaje się w biedzie. Kto w potrzebie nie odwrócił się od ciebie – to jest twój prawdziwy przyjaciel.

 Człowiek, który nie ma żadnej przyjacielskiej pamięci, jest jak człowiek, który nie ma żadnej lewej ręki. Jest to zawsze najbliższy do ideału przyjacielskiej wzajemności.

 Na szczęście nauczyłem
się czytać. Ta umiejętność
była dla mnie prawdziwym wybawieniem, od tej pory moimi przyjaciółmi stały się książki

 Przyjazń jest jak zdrowie: nie czujemy jej wartości dopóki jej nie utracimy. Mamy je, ale nie zastanawiamy się co by było, gdybyśmy je stracili.

 Kto znajduje prawdziwego przyjaciela, ten znajduje wielki skarb. Przyjaźń to uczucie głębokie, prawdziwe i niezmiennie piękne. Co więcej, przyjaciół nie oszukuje się, nie kłamie im się w oczy, z przyjaciółmi się nie gra.

 Przyjaciel w potrzebie jest lepszy niż cisza morska po burzy.

 Prawdziwa przyjaźń to nie chwila, to nie rok, to nie wiek. To szacunek, pomoc, zrozumienie, bezinteresowność, radość, miłość. To nie słowa, to czyny. Prawdziwa przyjaźń to ty.

 Gdy nieszczęście tłoczy, przyjaciel odskoczy.