Nie układam bukiet, zbierając rozproszone kwiaty, tylko szukam kwiatów w zależności od bukietu.
Nie song żadnych obcych, żadnych ludzi spoza naszego świata. Wszystko jest połączone, wszystko ma sens. Każdy człowiek na ziemi oddzielając się, równocześnie jest związany z całą resztą świata.
Nie do opisania są uroki i dziwy świata.
Świat jest jak wielka księga, której ci, którzy nigdy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę. Każda podróż to nie tylko nowe miejsca, ale przede wszystkim nowe spojrzenia na siebie i na otaczającą nas rzeczywistość.
Świat to książka, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jeden rozdział.
Podróżując człowiek odkrywa, że świat nie jest ani czarny, ani biały, a składa się z różnych odcieni szarości. Często ci, którzy nigdy nie opuścili swoich domów, widzą świat tylko w kategoriach absolutnych.
Nasze ciało jest narzędziem do prowadzenia świeta, każda nasza cząstka jest jej częścią. Jesteśmy w świecie, nie przed nim.
Nie należy oczekiwać, że zrozumiesz świat. To jest coś, co wykracza poza nasze możliwości. Co więcej, to jest niesprawiedliwe. Świat nie jest problemem do rozwiązania; to jest tajemnica, do której musimy znaleźć stosunek.
Granice mojego języka
wyznaczają granice mojego świata.
Widocznie dzisiaj cały świat żyje urojeniami.
