(...) umysł ludzki bardziej jest wszechświatem niż sam wszechświat.
Nic, na tym świecie nie zdarza się tak akurat, jak byśmy pragnęli.
Najłatwiejsza to w świecie rzecz, nadawać sobie pozory posiadania wielkiej tajemnicy.
Świat jest zły i jeszcze mu się to ułatwia.
Na świecie jest dużo niedowiarków i ja sam bywam czasami niedowiarkiem.
Żyjemy jednak w świecie rozczarowań, gryp i reumatyzmów.
Świat jest pełen szczegółów, od których zaczynają się historie.
Świat jest tylko odbiciem naszej duszy.
Świat tworzy się w obłędzie,
gdyż poza nim wszystko jest wyobrażeniem.
Na tym świecie nie ma nic pewnego, a już najmniej pewna jest przyszłość.
Po staremu zjeżony na cały świat, czuł się w tym stanie ducha bardzo swojsko.
Niech zginie świat, byleby stało się zadość sprawiedliwość.