Praca to najdalej posunięty głód. Praca to obsesja. Głód to jednak przede wszystkim samotność. Praca to samotność. Praca - to oznacza być zawsze sam, oznacza być zawsze na własną rękę
Polacy mają „OBSESJĘ” na punkcie tego serialu! To coś dla fanów „365 dni”
Nowy thriller erotyczny Netfliksa zajmuje pierwsze miejsce na liście TOP10 najchętniej oglądanych produkcji serwisu. To coś dla fanów „365 dni”, czy „After”. Choć krytycy go miażdżą, to widzowie oszaleli na …
Trzeba samemu mieć obsesję, żeby rozpoznać ją u drugiego człowieka.
Krajobraz to obsesja równie silna jak opium.
Krajobraz to obsesja równie silna jak opium
To nie gra jest groźna, ale obsesja, która się wiąże z graniem.
Najchętniej zamknąłbym Cię w klatce, bo...
Kocham na Ciebie patrzeć
To moja obsesja. (...) A człowiek powinien płacić za swoje obsesje.
To moja obsesja. (...) A człowiek powinien płacić za swoje obsesje.
„Moje napady szału ją przerażały. Przestała mi się zwierzać. Ostatniej nocy nie wytrzymałem, chwyciłem ją za ramiona i potrząsałem nią z całej siły. Pobladła,wyglądała, jakby miała się za chwilę pokruszyć. „Dlaczego płaczesz?!” „Nie mogę znieść twojej rozpaczy, twojego szlochu. Nie wytrzymam tego dłużej!”. Byłem wściekły, że zostawia mi tylko swoje ciało, że coraz mniej wiem o jej myślach, że zamyka przede mną duszę. Chciałem wejść w jej głowę. Chciałem, żeby myślała tylko o mnie. „Chodź, dam ci rozkosz” – szeptałem jej do ucha – „Dam ci zapomnienie”. „Dam ci niebo”. Nie broniła się (...)”
Pieniądze. Czarna obsesja ludzkiej rasy.
Ludzie kochają zwycięzcę. Podziwiają go. Zachwycają się nim, więcej, wielbią. Opisują go, używając słów takich jak bohater, odwaga i wytrwałość. Garną do niego, chcą go dotykać. Pragną być tacy, jak on. Ale dlaczego? Jakie cechy zwycięzcy chcemy naśladować? Jego zaślepioną pogoń za czczą chwałą? Jego rozdętą samolubną obsesję, by zawiesić na szyi kawałek metalu? Gotowość poświęcenia wszystkiego,
w tym ludzi, żeby w imię zdobycia tandetnej statuetki być lepszym od innych na sztucznej nawierzchni? Dlaczego oklaskujemy ten egoizm,
tę miłość własną