Człowiek ma prawo do wolności tylko wtedy, kiedy wie, co z nią robić; jeśli nie wie, to prawo przeradza się w obowiązek - obowiązek poszukiwania prawdy o wolności.
Wolność jest tylko dla tych, którzy mają tyle ducha, żeby być odpowiedzialnymi. Inaczej mówiąc, trzeba mieć odwagę, aby żyć wolnością.
Wolność jest możliwośćą bycia sobą, bez obawy o to, co pomyślą inni ludzie. To świadomość, że możemy kształtować swoje życie według własnych marzeń i wartości, niezależnie od społecznych oczekiwań i ograniczeń. Wolność to prawo do bycia szczęśliwym.
Wolność to jest przede wszystkim stan umysłu. Nic nie jest tak samo szkodliwe, jak wybór, który jest narzucony, a nie swobodny. Wolne jest tylko to, co jest zgodne z naturą, a więc zgodne z rozumem.
Wolność jest najwyższą wartością, daje poczucie godności, przynosi radość, spełnienie i szczęście. Nam, którzy ją posiadamy, ciężko zrozumieć jak to jest jej nie mieć.
Człowiek, którego zadowala to, co już osiągnął, jest niewolnikiem wciąż nieodkrytych prawd.
Czytanie jest najważniejszą umiejętnością liberującą umysł, drogą do osobistej niezależności i narzędziem do utrzymania wolności.
Wolność nie jest pojęciem, które mamy przyjąć bez przemyślenia. Wolność to odpowiedzialność. Nie chodzi o prawo do bycia egoistą, do tylko dbać o swoje potrzeby bez zważania na innych, ale o prawo do bycia sobą, do bycia autentycznym.
Nie lękajcie się! Otwórzcie, otwórzcie na oścież bramy Chrystusowi, Jego zbawczej mocy! Otwórzcie serca, rządy, cywilizacje: nie lękajcie się! Jakże często powtarzam starszym i młodszym, jak mówię rodzicom: Nie lękajcie się! Lękajcie się tylko tych, którzy zamykają wasze dusze przed Chrystusem!
Całą władzę nad sobą zawdzięczasz swojej duszy. Wolność trzeba rozumieć jako wolność od bólu, smutku, strachu i nieprzyjemności, a nie wolność od niewoli. Kiedy panujesz nad swoją duszą, jesteś wolny.
