O, jakże biedne jest życie ...

 Ja jestem zwykłym śmiertelnikiem bez konserwantów i polepszaczy.

 Teraz, gdy możemy już pisać to, co myślimy, po co rozmawiać?

 Trzeba wszystko uporządkować. Musisz się zdecydować czego chcesz się trzymać. Musisz wiedzieć co trwa, a co przeminęło. I czasami ustalić, czego nigdy nie było. I musisz sobie pewne rzeczy odpuścić.

 Chciała pięknie pisać, ale słowa odmawiały jej posłuszeństwa.

 Brak wiedzy o przeszłości czyni nas bezradnymi wobec teraźniejszości.

 Teraz potrzebowałabym osoby, która ze mną usiądzie, poda mi kubek gorącej herbaty i nie pytając o nic pomilczy ze mną.

 Bo już to tak jest, gdzie nie szanują człowieka, tam zaraz wszystko stacza się do wojny.

 Kiedy ktoś do mnie mówi: "Kocham cię", czuję się, jakby mi przystawiono pistolet do głowy. Czy w takiej sytuacji można powiedzieć coś innego niż to, czego domaga się osoba trzymająca broń?
"Też cię kocham". Niech szlag trafi miłość i niech żyje coś innego,
czego nie potrafię nazwać, ani opisać.

 Kiedy chcemy się nawzajem oszczędzać, nigdy się to nie udaje.

 Trzy rzeczy, które strach zobaczyć po impreze: twarz, portfel i rejestr połączeń wychodzących.