O, jakże biedne jest życie ...
O, jakże biedne jest życie biskupa lub księdza, jeśli sprowadza się do biurokracji i dyplomacji.
Życie to nie oczekiwanie na to, aż burza przeminie. To nauczenie się, jak tańczyć w deszczu. Porzuć swoje strachy, otwórz serce na nowe możliwości. Pamiętaj, że każdy nowy dzień to szansa, by zacząć od nowa.
Człowiek we własnym życiu gra zaledwie mały epizod.
Życie to krótki przystanek między nicościami. Najważniejsze to nie przegrać siebie, prowadzić ze sobą szczery dialog, mimo wszystko szukać prawdy, nie udawać, nie oszukiwać, nie zwodzić siebie i innych...
Oboje jesteśmy dzielni. Ja zwłaszcza wtedy, jak się napiję.
Przychodzą takie momenty, że żaden wulgaryzm nie jest w stanie wyrazić tego co czujemy.
Każdego dnia trzeba posłuchać choćby krótkiej piosenki, przeczytać dobry wiersz, obejrzeć piękny obraz, a także, jeżeli to możliwe, powiedzieć parę rozsądnych słów.
Nie ma wolności dla człowieka, jak długo nie pokonał on strachu przed śmiercią.
Kwiaty są tak pełne sprzeczności! Byłem zbyt młody, żeby umieć ją kochać!
Wygląda na to, że tylko cierpiąc,
potrafimy zobaczyć, co jest naprawdę ważne.
Do każdego dziecka pasuje inny klucz i rolą wychowawcy jest go znaleźć.