O radę pytaj tego kto ...
O radę pytaj tego kto sam sobie radzi.
Królowie i trupy zawsze wymagają obsługi, jak mówi stare porzekadło.
Kłopoty są po to, żeby je usuwać.
„Gdybym tylko mógł wziąć roczny urlop od wszystkiego, kupić przyczepę, podróżować z tobą po całym świecie, dobrze jeść, pić i tak spać z tobą przez wszystkie noce, a rankiem wstawać powoli, dojrzeć przez okno jakiś las, spacerować wokół jeziora, położyć się w trawie, zmrużyć oczy w słońcu; tylko rok, a potem byłbym gotów wrócić i już nie prosiłbym o nic więcej dla siebie. Nie mam żadnych pretensji do życia, tylko żeby czasami zwolniło ten ucisk na szyi. Żeby tylko pozwoliło trochę żyć.”
Nie, to lęk przed utratą talentu. Bała się, że już nigdy niczego nie napisze.
Żeby iść w przyszłość,najpierw trzeba uszanować przeszłość.
Z czasem samotność głęboko wnika w ciebie i już nie chce stamtąd odejść.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz iść naprzód.
Zmysłowe uciechy rozwijają ducha, a cierpienie go niszczy i podważa jego istnienie.
Więcej znaczy odważny rozum aniżeli siła.
Nie proś tylko, żebym pojechał tam bez ciebie. Tego nie zniosę.