Czas się nie śpieszy - ...

 Zadziwiające jest to, że na zewnątrz potrafię być jak milion dolarów, jednocześnie w głębi duszy czuć się jak 50 groszy, takie z ulicy, zdeptane, które ktoś zgubił i nawet nie zauważył.

 Tłumię strach. Kiedy podejmuję decyzję, udaję, że on nie istnieje.

 Ludzie kłamią głównie po to, żeby zachować twarz.

 Łatwo jest uważać życie za banał, do czasu, gdy przychodzi się zmierzyć z banałami życia. Często takie spotkanie kończy się tragedią.

 Po osiągnięciu sukcesu przychodzi kolej na odreagowanie napięcia.

 Jeśli myślisz, że nie żyjesz, mogę ci powiedzieć, gdzie szukać życia.

 Kiedy ma się osiemdziesiąt lat, nowe rzeczy się nie zdarzają, wszystkie dzieją się po raz kolejny.

 Przeżyte chwile nie giną. Nie wiemy nigdy, kiedy wypłyną z dalekiej przeszłości, by nałożyć się na to, co przeżywamy obecnie.

 Kaleczą się i dręczą milczeniem i słowami, jakby mieli przed sobą jeszcze jedno życie.

 Gdy powrót do życia nie wywołuje entuzjazmu,
sen niewiele może pomóc.