Niech żyje wesołość! Kto wie, ...
Niech żyje wesołość! Kto wie, czy świat potrwa jeszcze trzy tygodnie?
(..) sercu ludzkiemu nie to drogie, co drogie, a to, co swoje.
Ciężko pogodzić się z odejściem osób, które pozostawiły po sobie tyle pięknych wspomnień.
Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Doceniaj to, co naprawdę jest ważne. Możesz mieć wiele. Auta, kasę, wielu znajomych i kompanów do imprez. Jednak gdy wrócisz do domu, który jest pusty...obudzisz się w łóżku, w którym nikt nie będzie rano na Ciebie zerkał. Pytał, czy wypijesz wspólną kawę, czy złościł się, że nie wyrzuciłeś śmieci...zrozumiesz, że chwilowe przyjemności i to co materialne, nie zastąpią Ci człowieka, będącego Twoim życiowym partnerem. Gotowym być przy Tobie w szczęściu, jak i goryczy. (autor: Akop Szostak)
Każda walka ma swój koniec. Czasami Ty też musisz przestać walczyć. Nie z powodu dumy, lecz z szacunku do samego siebie. Przestań być dla kogoś. Zacznij być dla siebie. Doceń siebie za to kim jesteś.
Taedium vitaewstręt do życia.
Nie sposób być ojcem lub matką, nie powodując niekiedy łez.
Nie wiedząc, dokąd mamy żeglować, nigdy tam nie dotrzemy.
Kto nie ma siły, by być uczciwym, nie ma jej też, by wierzyć w uczciwość innych.
Jest to złota zasada w życiu: wymagać mało od świata, a dużo od siebie.