Kiedy człowiek zstępuje w przepaść, ...
Kiedy człowiek zstępuje w przepaść, jego życie zawsze zyskuje jasno określony kierunek.
W chwili, w której umiera w nas dziecko, zaczyna się starość.
Trzymaj się zen. Pieprz pisanie.
Nie możemy czuć się odpowiedzialni za to, czego nie jesteśmy w stanie zrobić.
Nie zmuszaj ludzi do tego, aby chcieli spędzać z tobą czas. Nie zmuszaj ich do spacerów, wina, rozmów, budowania mostów, podawania ręki. To, co jest budowane "na siłę", nie przetrwa. Relacje takie nie będą miały sensu.
Każdy z nas żyje w swoim własnym świecie.
Żeby przez krótką chwilę nie było śmierci i czas nie rozwijał się jak nitka z kłębku rzuconego w przepaść.
Bo we wszystkim jest Twoje nieśmiertelne tchnienie.Dlatego nieznacznie karzesz upadających i strofujesz,przypominając, w czym grzeszą.
W życiu najważniejsze jest zrozumienie faktu,że głupcy także mają czasem rację.
Bo nie zawsze się żyje, jak by człowiek chciał,
tylko jak się musi. Człowiek życia sobie nie
wybiera, życie samo wybiera człowieka wedle
swojej woli, kto mu do czego potrzebny
Gdy zaczynasz mieć wyje*ane, wszystko automatycznie idzie lepiej.