Największą przyjemnością jest czekanie na przyjemność.

 Trzeba wszystko uporządkować. Musisz się zdecydować czego chcesz się trzymać. Musisz wiedzieć co trwa, a co przeminęło. I czasami ustalić, czego nigdy nie było. I musisz sobie pewne rzeczy odpuścić.

 Jak jesteś miła to zazwyczaj dostaniesz po dupie, bo za miłą przecież nie można być. Ludzie zaraz Cię zjedzą.  Jak jesteś asertywna, to powiedzą, że jesteś suką.  Jak jesteś szczera, to połowa ludzkości Cię znienawidzi.  Jak prześpisz się z facetem to jesteś dziwką, a jak tego nie zrobisz to albo jesteś lesbijką, albo coś jest z Tobą nie tak.  Jak się do kogoś nie odzywasz, bo chwilowo potrzebujesz samotności , to oskarżają Cię, że masz kogoś w dupie i sypie się lawina pretensji i żali.  Jak wychodzisz poza ogólnie przyjęte schematy, to większość nazwie Cię hipokrytą. Jak nic nie mówisz, to zostaniesz mrukiem. Jak za dużo gadasz, to usłyszysz, że strzępisz językiem niepotrzebnie.  Jak zajmiesz się przede wszystkim swoim życiem, to jesteś egoistką.  Jak zadzwonisz do faceta, to się narzucasz, a jak nie zadzwonisz to usłyszysz, że o nim nie myślisz i go nie kochasz. Jak wiele rzeczy zrobisz dobrze, a raz jedną źle, to ludzie zazwyczaj dostrzegą tylko to co zrobiłaś źle.

 Dziwne to, że nędza i ostrygi zawsze idą w parze.

 Jeśli znęcasz się nad kimś fizycznie lub psychicznie, wiedz, że jesteś zwykłym zerem, które poprzez poniżanie innych próbuje wywyższyć siebie.

 Wiedzieć, co człowiek zrobił, a wiedzieć, kim jest, to dwie różne sprawy.

 Są piękne, ponieważ są martwe.

 Czas jest naszym losem, czas jest naszą nadzieją, czas jest naszym zwątpieniem.

 Żegnaj świecie, żegnaj przytomności, żegnaj światło, żegnaj śmierci, witaj eterze.

 Zakładają aksamitne rękawiczki na stalowe pięści.

 Każdy chce, żeby drugi miał sumienie, ale to sumienie nikomu się jakoś nie opłaca.