Umrzeć dla Niewidzialnego – oto metafizyka!

 Czasem trzeba udawać do samego końca,
bez względu na to, co się naprawdę czuje.

 Los jednak działa według sobie tylko znanych prawideł.

 Ja jestem złośliwy jak wąż chory na półpaśca.

 Aby przeżyć, muszę pozostać ich zabawką.

 Zrozumiał, że jakkolwiek wielkoduszne i odważne jest serce, staje się bezsilne wobec ciasnego umysłu, gdy ten, by osiągnąć swe cele, odwołuje się do stali.

 Kiedy dzieci nic nie robią - robią głupstwa.

 Życie idioty to nie bułka z masłem.

 Ja, droga pani, mam bardzo mało rozumu, a strasznie dużo serca, więc się tego serca boję.

 Wszelka wartość jest kwestią odległości - skąd na mnie patrzysz?

 Czy może być coś równie wspaniałego jak symfonia natury?