Umrzeć dla Niewidzialnego – oto metafizyka!

 Powinno się być jak chleb,który dla wszystkich leży na stole,z którego każdy może kęs sobie ukroić,nakarmić się, jeżeli jest głodny.

 Życie nauczyło ją, że nie istnieją proste odpowiedzi i szczęśliwe zakończenia.

 Odbiorą nam chleb od ust, jeżeli nie nauczymy się nim dzielić.

  Łatwo jest potępić, zniszczyć i zdeptać człowieka. Trudniej jest poświęcić mu swój czas, podać dłoń i pomóc zrozumieć istotę jego błędów.

 Zwątpienie jest dowodem na posiadanie wiary.

 Plotki, nawet prawdziwe, są jak płomienie: odetnij dostęp tlenu a zamigocą i zgasną.

 Choć życie nasze splunięcia niewarte,Evviva l`arte!

 Człowiek rodzi się nie dla przyjemności, lecz dla radości.

 (...) ten, kto uratuje ci życie już na zawsze jest za ciebie odpowiedzialny.

 Nikt nie jest nieszczęśliwy bez własnej winy.