To był logiczny wybór.

 Życie jest dramatem i nawet istoty z natury swej najszlachetniejsze zaznać muszą
goryczy kapryśnego i zawistnego losu.

 Życie to taki dziwny teatr, gdzie tragedia miesza się z farsą, scenariusz piszą sami aktorzy, suflerem jest sumienie i nigdy
nie wiadomo kiedy otworzy się zapadnia.

 Czas i zdrowie to dwa cenne skarby, których nie rozpoznajemy i nie doceniamy dopóki się nie wyczerpią.

 To tak, jakby bilans istnienia ujawnił, że jeszcze się nie urodziłem.

 Kiedy człowiek widzi wokół siebie tylko doskonałość, nawet ona zaczyna w końcu nużyć.

 Nie pomogą próżne żale...Ból swój niebu trza polecić,A samemu wciąż wytrwaleTrzeba naprzód iść... i świecić.

 Zakochany
Jest niewolnikiem na wszystko gotowym.

 Wszystkie wspomnienia z czasem się rozpływają, a te dobre są najmniej trwałe.

 Ciężko pogodzić się z odejściem osób, które pozostawiły po sobie tyle pięknych wspomnień.

 Życie daje nam tylko określoną liczbę okazji.