Czy to idący wybiera drogę, czy droga idącego?

 Każda minuta życia, każde zdarzenie nauczyło mnie jednego: nie warto się ani przyzwyczajać, ani ufać.

 Życie to nie teatr, gdzie wszyscy aktorzy po skończonym przedstawieniu wracają do domów. W życiu naprawdę grasz o wszystko.

 I nagle zdałam sobie sprawę, że chroniczny gniew skrywa użalanie się nad sobą.

 (…) nie powinno tak być. Czy trzeba zapominać stare znajomości i dawne dni?

 Więcej warta jest honorowa śmierć niż bezwstydne życie.

 Od słowa do słowa idzie człowiek czasem całe życie.

 Ja jestem złośliwy jak wąż chory na półpaśca.

 Nic nie mówić i w nic nie wierzyć.

 Nie odznaczamy się niczym szczególnym. Jesteśmy tylko częścią zewsząd ograniczonej nieskończoności. Czy warto tedy tak srogo traktować siebie i innych? Wszystko jest takie małe, a my tacy krótkotrwałi. Musimy kochać siebie i innych, bo to jest jedyna rzecz, którą możemy sprawić wobec świata i siebie, a która ma znaczenie.

 Czekam na wiatr, co rozgoni. Ciemne skłębione zasłony. Stanę wtedy na RAZ. Ze słońcem twarzą w twarz. -Kora Jackowska