(...) przesadna duma staje się głupotą.

 Umysł jest wszystkim. Stajemy się takimi, jak myślimy.

 Strach jest najpodlejszym doradcą człowieka.

 Mama zawsze w głębi duszy uważała, że wiersz bez rymu nie jest wierszem.

 Praca może się stać życia pacierzemi kluczem do nieba.

 Pytanie: "jak późno już" należy do repertuaru naszego codziennego życia. Często stawiamy je sobie sami; czasem - na przykład z racji urodzin czy zakończenia roku - stawiają nam inni.

 Życie to podróż do nieznanego. Trzeba w końcu zrozumieć, że każdego dnia można się dowiedzieć czegoś nowego, czegoś, co okazać się może ważniejsze od wszystkiego, co dotąd wiedzieliśmy.

 Życie to podróż, która jest zbyt krótka, aby ją marnować na realizacje cudzych celów. Lepiej iść swoją drogą i zgubić się, niż iść cudzymi śladami i nie zgubić niczego.

 Kiedy się patrzy na te dorastające dzieci, człowiek czuje, jak się starzeje.

 Ból jest aniołem świętym: on przyczynił się więcej do wielkości ludzi, niż wszystkie radości świata.

 Czasem niesłusznie narzekamy na los;trafiliśmy szczęśliwie, ale nie zgłosiliśmy się po wygraną.