
Jeszcze gorsze od porażki jest poddanie się hańbie i zniewoleniu ...
Jeszcze gorsze od porażki jest poddanie się hańbie i zniewoleniu bez walki.
Często się zastanawiam, dlaczego ludzie szukają na siłę sensu swojego życia, skoro to, co mają na co dzień, to najpiękniejsza podróż, jaką mogą odbyć. Wszystko, co robimy, ma swoją wartość i znaczenie.
Wmawiam sobie, że to był tylko zły sen, i oddycham. Oddycham po to, żeby się upewnić, że jeszcze żyję, ponieważ to wcale nie wygląda na życie.
Cóż bowiem cenniejszego nad życie? To jedyne, co do nas należy.
Ty nie możesz zachorować. Jesteś na to zbyt doskonała.
Mówisz: Wszystko w porządku
Myślisz: Dam radę
Czujesz: Pier*ole to wszystko!
Nie idź tam, gdzie prowadzi ścieżka. Idź tam, gdzie jej brak, i zostaw własny ślad. To życie nie jest oczekiwaniem, kiedy burza przeminie, to nauka, jak tańczyć w deszczu.
Zrozumienie, że życie jest piękne, mimo że zdarza się bywać okrutne, wymaga pewnej dojrzałości umysłowej i emocjonalnej.
Czym się różni to, czego nigdy nie będzie, od tego, czego nigdy nie było?
Noszenie w sobie tajemnicy wzbogaca i mimo poniżeń i złych dni pociesza.
Gdybym był kroplą w morzu, żyłbym wiecznie, w chłodnej czy też ciepłej wodzie, ale wiecznie żywej, wiecznie rozkołysanej, a ty przychodziłabyś do mnie. Bo ty jesteś jak rzeka.
I tak byśmy się spotkali.