(...) odwagę i głupotę dzieli bardzo cienka linia.

 Najlepiej, nie planuj nic. Nie przewiduj tysiąca możliwości, opcji. Daruj sobie myślenie o tym, co będzie. Bo wiesz co? Od życia i tak dostaniesz akurat to, czego kompletnie się nie spodziewasz.

 Taki delikatny, co go to nie dotknij lubi czasem innych podręczyć.

 Przyczyną śmierci jest to, że się rodzimy.

 A ty napisz podanie do muzeum osobliwości,żeby przyjęli na manekina.

 Każdy bohater staje się w końcu nudziarzem.

 Od samego grania rozumu człowiekowi nie przybywa.

 W życia wędrówce, na połowie czasu.

 Umrę zadowolona. Zrobiłam, ile w mojej mocy. Wierzę, że przeżyłam życie, jak należy.

 Gdybym był kroplą w morzu, żyłbym wiecznie, w chłodnej czy też ciepłej wodzie, ale wiecznie żywej, wiecznie rozkołysanej, a ty przychodziłabyś do mnie. Bo ty jesteś jak rzeka.
I tak byśmy się spotkali.

 Shane zaczynał być teraz tym rozsądnym? Wow. Czy to jakieś święto?