Dzień ten fatalny więcej takich wróży; Gdy się raz zacznie ...

 Życie to nie te dni, które minęły, ale te, które pamiętamy. To nie są chwile, które gubimy, ale te, które trzymamy. To nie są łzy, które wylewamy, ale te, które odkładamy na później. Życie to nie jest to, co mamy, ale to, co dajemy.

 Doświadczenie jest dobre, byle tylko nie kosztowało zbyt drogo.

 Dla wewnętrznej wolności potrzeba wiele przestrzeni na zewnątrz.

 Większość ludzi powinniśmy zapisywać ołówkiem w naszym życiu. Tylko niektórzy zasługują na długopis.

 Cnota jest swą własną nagrodą i frajerzy to ci, którzy umierają.

 Wbrew potocznemu mniemaniu cierpienia przywiązują nas, przygważdżają do życia: są to nasze cierpienia, pochlebia nam możność ich wytrzymywania, zaświadczają one o naszym statusie bytów, nie zaś widm. A tak gwałtowna jest duma z cierpienia, że przewyższa ją tylko duma z cierpień już doznanych.

 (…) nie powinno tak być. Czy trzeba zapominać stare znajomości i dawne dni?

 Ludzie mają czas na to, na co chcą mieć czas. Dzwonią, wysyłają maile, odpowiadają na wiadomości od osób, z którymi po prostu chcą rozmawiać. Nie wierz komuś, kto mówi, że jest zbyt zajęty. Gdyby chciał być przy Tobie, byłby mimo wszystko.

 Chodzi o mój dom. On oddycha.

 Jedyną rzeczą gorszą od tego, że o nas mówią, jest to, że o nas nie mówią.