Cała Polska jest od wieków w tonacji molowej.

 Jest przemyślność, a jednak budzi wstręt, i bywa głupi, który źle na mądrości wychodzi.

 Dlaczego ludzie potrafią lepiej umierać niż żyć? Dlatego, że żyć trzeba długo, a umrzeć można prędko.

 Nie ma większej wartości od bycia sobą.

 Myślałem wówczas, że moja pieśń dopiero się zaczyna, a ona dobiegała już końca.

 Jest coś chorego w tych wszystkich, którzy odbierają to, co się ma.

 By móc czynić dobro, trzeba najpierw zaakceptować czynienie zła.

 Po czterdziestce zaczyna się starość młodych, a po pięćdziesiątce młodość starych.

 Niepowodzenie w kwestii umierania jest zawsze godne pochwały.

 Nie każda przewrotka
jest od razu upadkiem.

 Wiadomo, że nie to ładne, co ładne, tylko to, co się komu podoba.