Ładna zbroja nie czyni jeszcze wojownikiem.

 Intelekt nie powinien być niewolnikiem namiętności, lecz sługą serca.

 Pyszni nie są w stanie nas upokorzyć — to potrafią jedynie prawdziwie pokorni.

 Miała siedemnaście lat i usta pełne życia.

 (...) woda życia może lać się jednocześnie na dwa młyny: nadziei i żalu.

 Świata nie da się ogarnąć, a życie to nieustanna improwizacja, taniec na linie, surfowanie na grzbietach okoliczności.

 Zawsze trzeba działać. Źle czy dobrze, okaże się później. Żałuje się wyłącznie bezczynności, niezdecydowania, wahania. Czynów i decyzji, choć niekiedy przynoszą smutek i żal, nie żałuje się.

 Życie jest podróżą, która prowadzi do domu.

 Pomyśl, jaki świat byłby piękny, gdyby ludzie spotykali się w odpowiednich momentach życia. A nie o parę lat i zdarzeń za późno, za wcześnie. Gdyby mówili to, o czym tak zaciekle milczą. Ile nocy byłoby przespanych, ile serc nie aż tak pustych.

 Jak wojna, to na wszystkich frontach, jak pokój, to w suterenie.

 Spędzaj czas tylko z tymi, którzy lubią cię bezwarunkowo. Nie marnuj go na tych, którzy lubią cię tylko wtedy, gdy warunki są odpowiednie dla nich.