Jest to niedorzeczne uczucie, bronię świętych krów religii, której nie jestem już wyznawcą.
Widzieć to niemal zawsze tylko zauważać.
Pieniądze szczęścia nie dają, lecz każdy chce to sprawdzić osobiście.
Kłamstwo jest kulą śnieżną: im dłużej
ją kręcisz, tym staje się większa.
I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.
Jeśli człowiek nie oczekuje lojalności, nie wytrąca go z równowagi zdrada...
Ból i radość leżą razem w jednej łupinie - ich mieszanina jest ludzkim losem.
Popatrz swoimi szarymi oczami
na śnieg. Pustka napotyka pustkę.
Na silnych skrzydłach lecieć - razem z czasem, nigdy się nie spóźniając, nigdy nie wyprzedzając.
Moje płuca oczyszczały się z jej zapachu.
