
Kiedy się dzieli poduszkę, dzieli się też tajemnice.
Kiedy się dzieli poduszkę, dzieli się też tajemnice.
Tua res agitur, paries cum proximus ardeto ciebie chodzi, gdy płonie dom sąsiada.
Czas jest naszym losem, czas jest naszą nadzieją, czas jest naszym zwątpieniem.
Człowiek zmuszony jest żyć w kłamstwie, ale może być do tego zmuszony jedynie dlatego, że zdolny jest tak żyć. Nie tylko więc system wyobcowuje człowieka, ale wyobcowany człowiek wspiera zarazem ten system jako swój mimowolny projekt. Jako upadły obraz swego własnego upadku. Jako dokument tego, że sam zawiódł.
Pokonać los - do tego właśnie powinien dążyć człowiek.
Głupota ma swoje prawa, ma jednak również swoje granice.
Kto raz opuści granice swojego świata, nie powinien liczyć na to, że będzie on na niego czekał.
Nie wierz temu, kto wierzy wszystkim.
Człowiek zawsze stara się dopasować rzeczywistość
do wzorca, który zna i w którym wie, jak się poruszać.
Dobre słowo leczy smutek.
Pyszni nie są w stanie nas upokorzyć — to potrafią jedynie prawdziwie pokorni.