Jedno życie, a można je prowadzić na tak wiele sposobów.

 Każdy gra takimi kartami, jakie mu się trafią.

 Wbrew potocznemu mniemaniu cierpienia przywiązują nas, przygważdżają do życia: są to nasze cierpienia, pochlebia nam możność ich wytrzymywania, zaświadczają one o naszym statusie bytów, nie zaś widm. A tak gwałtowna jest duma z cierpienia, że przewyższa ją tylko duma z cierpień już doznanych.

 Smutek i żal pozwalają ludziom zachować człowieczeństwo i pamięć o tych których stracili.

 (...) trzeba być grzecznym, by być kochanym.

 Podoba mi się w agonii to, że jest zawsze prawdziwa.

 Wszyscy ponosimy straty - i tym bardziej cenimy to, co mamy.

 Każdy upadek to nowa lekcja, a każda nowa lekcja czyni nas lepszymi.

 Często mam wrażenie, że ludzie są najbardziej stadnym ze wszystkich zwierząt. Jeżeli rzucisz na przykład kilka – kilkanaście jednostek na względnie pusty obszar, już po chwili zaczną się przyciągać jak magnesy, zbierać w jedną kupkę, początkowo szeleszczącą od czasu do czasu wyrzucanymi plotkami, a potem bulgoczącą emocjami kipiącymi w pochwałach lub kłótniach albo nawet współfałszującą jakiś przebój nadawany akurat w radio.

 Trzeba żyć, zanim zacznie się pisać.

 Nie pożądaj wszystkiego, co widzisz!Nie wierz wszystkiemu, co słyszysz!Nie mów wszystkiego, co wiesz!Nie rób wszystkiego, co potrafisz!