Śmierć jest dla nas jak rodzona matka.

 Nigdy nie wolno się zatrzymywać. Niemal każdego dnia miałem ten ból, idealizm – trochę wiary i nadziei, że jakoś to będzie lepiej. Życie bowiem jak rzeka, nigdy nie płynie wstecz, a każda chwila jest nową rzeczywistością.

 Czasu nigdy nie cofniesz, najpiękniejsze chwile kiedyś się skończą, frajer zawsze będzie frajerem, a ideału nie znajdziesz...

 Kto ratuje jedno życie, ten jakby ratował cały świat.

 Kto pije wino jak wodę, jest wina niewart.

 Ambicja to ostatnie schronienie bankruta.

 Tylko szaleńcy i krańcowi idealiści bronią do ostatka spraw absolutnie przegranych.

 Władza oznacza rozrywanie umysłów na strzępy.

 Czas na małe co nieco.

 Czymże w końcu jest życie jak nie wiecznym sztormem, który zgarnia wszystko, co nam na chwilę dane,
i zostawia na brzegu tylko nagie i poszarpane szczątki?

 Rzeczywiste = możliwe + współoddziaływanie.