Sprawia mi to ogromną przyjemność płakać z litości nad sobą.

 Ci, którzy żyją nadzieją, widzą dalej.Ci, co żyją miłością, widzą głębiej.Ci, co żyją wiarą, widzą wszystko w innym świetle.

 Potrzeba dwóch lat, aby nauczyć się mówić; pięćdziesięciu, aby nauczyć się milczeć.

 Jestem życiem. Ja i życie to jedno. Jak więc mogę stracić życie? Jak mogę stracić coś, czym Jestem? To niemożliwe.

 A praktyka, jak wiadomo, jest najlepszym kryterium prawdy.

 Nie bój się swoich lęków, oni nie są tam, aby straszyć cię. Są tam, aby cię o czymś poinformować. Jeśli nauczysz się zostawić strach za sobą, okaże się, że miałeś rację i że jest coś ważnego do odkrycia.

 Pozwól odejść ze swojego życia tym, którzy nie doceniają ile dla nich robisz.

 Bo jak – w świecie, gdzie wszyscy starają się przeżyć za wszelką cenę – osądzać, tych, którzy decydują się na śmierć?

 Posmutniałam. Żal mi było tego pana. Co z tego, że był pijany? Był nieszczęśliwy. Bardzo.

 Wierzę, że Śmierć jest wysłannikiem Najwyższego.

 Idź swoją drogą, a ludzie niech mówią, co chcą.