Przez chwilę tego nie czułem, a potem poczułem.

 W życia wędrówce, na połowie czasu.

 Chwalą dobrego człowieka jest świadectwo dobrego sumienia.

 Była już zresztą prawie wolna - ale jeszcze niezupełnie, jeszcze nie wtedy.

 Kiedy dorosnę, nie będę już robić wszystkiego, co ktoś sobie zażyczy.

 Pozostały mi marzenia - lśniąca,
lecz niewidoczna ozdoba nudnego życia.

 Ci, którzy wiedzą o czym mówią nie potrzebują Power Pointa.

 Użytek wytwarza piękno jako produkt uboczny.

 Niszczenie jest formą tworzenia.

 Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią, ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą, tylko powtarzają: "Dobra, to jesteśmy w kontakcie". Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty.

 Konflikt tkwi nie w obiektywnej rzeczywistości, lecz w umysłach ludzi.