Ich życie to po prostu jakiś błąd statystyczny, pomyłka mamusi.

 Nigdy nie docenia się należycie ludzi, dopóki nie znikną.

 Co nie boli, to nie życie; co nie przemija, to nie szczęście.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Tylko uczestnictwo w byciu istniejącej istoty ujawnia sens w podstawie własnego bycia.

 Nic nie jest ani dobre, ani złe, wszystko jest umowne.

 Starzec jest człowiekiem, który już zjadł kolację i patrzy jak inni ją jedzą.

 Nie chcę takiego nieba, które jest przyklejone do ekranu telewizora.

 Dzieci mają wręcz cudowną moc, aby zmieniać się we wszystko, w co tylko zapragną.

 Życie składa się z drobnych przyjemności!

 Dwukrotnie: o raz za dużo.