Przeznaczenie to abstrakcja.

 Bo serce moje miało radość z wszelkiego mego trudu,a to mi było zapłatą.

 Nie ma co kurczowo trzymać się życia, które może przynieść tylko cierpienie.

 Nawet lojalność, nadmiernie wykorzystywana, zużywa się.

 Gdzież ta wygasła lampa, co z nocy dzień czyniła? Gdzie słońce?

 Młodości zarzuca się często, że wierzy, iż świat zaczyna się dopiero od niej; ale starość wierzy jeszcze częściej, iż świat kończy się razem z nią.

 Dziwne to, że nędza i ostrygi zawsze idą w parze.

 Nie ma przypadkowych spotkań i ludzie też nie stają na drodze naszego życia, ot tak. Każdy człowiek zostaje nam dany po coś, aby czymś nas ubogacić, dopełnić, coś pokazać czy uświadomić. Poprzez ludzi dostajemy od życia tysiące szans na to, aby stać się lepszym człowiekiem lub aby temu człowiekowi pokazać coś, czego on do tej pory nie dostrzegł.

 Życie stało się lepsze, towarzysze,życie stało się weselsze.

 Paradoks to przywilej filozofów.

 Nie samym chlebem żyje człowiek, ba, przy samym chlebie nawet umiera.