Była to wątroba, którą doktor Larch szanował o wiele bardziej niż duszę.

 (...) przesadna duma staje się głupotą.

 Nie śmierć mnie niepokoi, ale umieranie.

 Im bardziej ktoś cię kocha, tym celniej uderza.

 Nie ma nieśmiertelności innej niż pamięć ludzka.

 Wolność może polegać jedynie na tym, aby móc czynić to, czego się powinno chcieć, a nie być zmuszonym czynić tego, czego się nie powinno chcieć.

 Czas leci jak tkackie czółenko i przemija bez nadziei.

 Nikt nie może uciec od swego przeznaczenia.

 Bądź wdzięczny za wszystkich złych ludzi, którzy pojawili się w Twoim życiu. Oni sprawili że wiesz kim nie powinieneś być.

 (...) ja jestem Kameleon, igraszka chwili, straszne moralne nic!