
Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, ...
Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.
Lepiej odejść niż patrzeć, jak wszystko wali się w błoto.
Gdy człowiek nie ceni czegoś bardziej od życia, to życie to niewiele jest warte.
Pozwól nocy kochana życiu nosa utrzeć.
Każdy może stać się młodym, ale musi się w tym przez bardzo wiele lat zaprawiać.
Dokądkolwiek się udajemy, zabieramy ze sobą swoje poczucie winy.
Paralityczne skostnienie wyobraźni, zwane także dorosłością.
Lepiej naprowadzać zbłąkanych na dobrą drogę towarzysząc im, niż wskazując im kierunek drogi niechętnym ruchem ręki.
W całym życiu szanuj prawdę tak,by twoje słowa były bardziej wiarygodneod przyrzeczeń innych.
Śmierć przychodzi nagle, a życie jest kruche i krótkie.
Poezja, podobnie jak życie, jest sama dla siebie usprawiedliwieniem.