Z całą pewnością lepiej żyć w gniewie niż w świecie ...

 Myślę, że najgorsze, co może kogoś spotkać, to przegapienie swojego życia. Niewykorzystanie szansy na zrealizowanie swoich pragnień, na odnalezienie sensu i wreszcie - na poznanie i pokochanie siebie samego. Najgorsze dla człowieka to obejrzeć się wstecz, gdy jest już za późno, spojrzeć na swoje życie i uświadomić sobie, że - z głupoty, lenistwa czy tchórzostwa - nie poszło się drogami, którymi chciało się iść.

 Niepokoi nas nie to, co nam się przydarza, lecz nasze myśli o tym, co sie przydarza.

 Obdziela i obdziera nas czas.

 Jemy, aby żyć, nie żyjemy, aby jeść.

 Doświadczony żeglarz nie walczy z prądem ani wiatrem, ale pozwala im unosić się w obranym przez siebie kierunku.

 Nie znać historii to być zawsze dzieckiem.

 A więc tak wygląda życie, pomyślał. Człowiek słyszy dźwięki, czuje wiatr i gorąco, ponosi porażki, czuje wstyd. Na tym to polega. Trzeba żyć i uczyć się.

 Chodziło o to, żeby wiedzieć.
Żeby m i e ć p e w n o ś ć.

 Bojaźń zaś i strach padł na cały lud.

 Naprawdę żaden z nas nie ma nic do stracenia. Dzięki temu łatwiej przegrać.