Z całą pewnością lepiej żyć w gniewie niż w świecie ...

 Często pozwalamy sobie na przejmowanie się drobiazgami, które zasługują jedynie na lekceważenie i zapomnienie. Jesteśmy oto na tej ziemi. Mamy do przeżycia zaledwie kilka dziesięcioleci, a tracimy bezpowrotnie wiele godzin na rozmyślanie o smutkach, o których za kilka lat zapomnimy i my, i wszyscy inni. A więc nie, poświęcajmy czas na działania i odczucia warte chwili, na wielkie myśli, prawdziwe uczucia i trwałe przedsięwzięcia. Bo "życie jest zbyt krótkie, aby było małe".

 Kiedy uczciwie żyjesz, nie dbaj o słowa złych ludzi.

 Nie ma na tym świecie takiego kłopotu, którego nie dałoby się wyleczyć gorącą kąpielą,

szklaneczką whisky

i modlitewnikiem.

 Bo ja umieram co noc, powiedział sobie w duchu.

 Ale to przecież nie była zwykła wstążka. To była wstążka zawiązana z myślą o mnie.

 Ze śmiercią można żartować, ale nie z życiem. Niech żyje!

 Dzieci są naszą nieśmiertelnością.

 Zostawiajmy po sobie dobre imię i trwałą pamięć wśród śmiertelnych, aby życie nasze nie przeszło nadaremnie.

 Do każdego dziecka pasuje inny klucz i rolą wychowawcy jest go znaleźć.

 Dzieci często poznają smak samotności właśnie w szpitalu. Potem, kiedy dorastają, zapominają o swoich przyjaciołach i wrogach, urodzinach i wakacjach, ale szpitalne doznania zapamiętują na zawsze.