Zapominamy, jak ważna jest zwyczajna rozmowa, wspólna kawa, dobre ...

 Itself...
But horny
happy...


Sama...
Ale zajebiście
szczęśliwa...

 "Rozpraw się ze Swoimi problemami, zanim One się rozprawią z Tobą i pogrążą ku rozpaczy i Śmierci."

 „Gdybym tylko mógł wziąć roczny urlop od wszystkiego, kupić przyczepę, podróżować z tobą po całym świecie, dobrze jeść, pić i tak spać z tobą przez wszystkie noce, a rankiem wstawać powoli, dojrzeć przez okno jakiś las, spacerować wokół jeziora, położyć się w trawie, zmrużyć oczy w słońcu; tylko rok, a potem byłbym gotów wrócić i już nie prosiłbym o nic więcej dla siebie. Nie mam żadnych pretensji do życia, tylko żeby czasami zwolniło ten ucisk na szyi. Żeby tylko pozwoliło trochę żyć.”

 Ludzie dzisiaj znają cenę wszystkiego, nie znając wartości niczego.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz cały czas podążać naprzód. Nie można zwolnić, nie można stanąć w miejscu. Tylko ruch, tylko ciągłe poszukiwanie, dążenie do celu daje nam szansę na szczęście i spełnienie.

 Odcinanie się od pewnych osób w życiu wcale nie oznacza, że ich nienawidzisz. Oznacza to tylko tyle, że szanujesz samego siebie.

 Nie ma tragedii, jest tylko nieuniknione.

 
W naszym życiu nic nie jest na stałe. Na tym polega jego urok. Życie to chaos. Ale głęboko wierzę, że ludzie, którzy się obok nas pojawiają dzielą się na dwie kategorie. Czasami znajdujemy osobę, która będzie z nami na lata, a czasami zjawia się obok nas ktoś na chwilę. Na sezon. Jak kolekcja wiosna/lato, jesień/zima. Ktoś, kto jest z nami z określonego powodu. Ktoś, kto nas czegoś nauczy. O sobie albo o świecie. I siebie również. Ktoś, kto da nam dużo przyjemności. Obudzi w nas uczucia, które – wydawałoby się – dawno w nas przygasły. Ktoś, kto nas zmieni. A później po prostu odejdzie.

 Twarz jego przypominała ociekający olejem pierożek.

 Życie kołem się toczy i wraca do punktu wyjścia.