Zdziwił mnie, zawsze się dziwię, spotykając ludzi nielubiących psów.
Choć życie nasze splunięcia niewarte,Evviva l`arte!
Był taki czas, gdy ciągle się spieszyłam. Na przykład jechałam tramwajem i chciałam, żeby on jechał jeszcze szybciej. Miałam ten pośpiech w sobie. I nagle pomyślałam: „Zaraz, dokąd ja się tak śpieszę? Przecież na końcu czeka na mnie trumna” (śmiech). Pozbądź się tego wewnętrznego biegu. Oglądaj świat, obserwuj, co się dookoła ciebie dzieje, bo życie mamy jedno, a przecież we wszystkim można znaleźć tyle piękna. Właściwie samo to, że się żyje, jest już czymś cudownym. (Danuta Szaflarska)
W każdym stuleciu jest pięć lat dostatku, po czym wszystko się wali...
Nikomu z nas życie, zdaje się, bardzo łatwo nie idzie, ale cóż robić, trzeba mieć odwagę i głównie wiarę w siebie, w to, że się jest do czegoś zdolnym i że do tego czegoś dojść potrzeba. A czasem wszystko się pokieruje dobrze, wtedy kiedy najmniej się człowiek spodziewa.
Odrobina magii to niezastąpiony środek krzepiący dla osłabłego ducha.
Nie wiedziałam tylko, jak przeżyć następną godzinę, następny dzień i miesiąc.
Zaufanie to taka dziwna rzecz, która musi być obustronna.
Radości życia rodzinnegosą najpiękniejsze na świecie,a radość, jakiej rodzice doświadczająna widok swych dzieci, jest najświętsza.
Wszyscy ludzie rodzą się równi icałe życie walczą przeciwko temu.
