Czekam, aż coś się wydarzy,
i nawet nie wiem, z której
części mojego życia nadejdzie.
Bo zawżdy ci więcej jedzą,Którzy bliżej misy siedzą.
Człowiek podleje na starość.
Jak mam czas to leżę i odpoczywam, a jak nie mam czasu to tylko leżę.
Życie nie musi być doskonałe, żeby było wspaniałe.
Próbuję wmówić swojemu sercu że ma nie chcieć tego czego mieć nie może.
Dobrze, że krwawiące ludzkie serce to tylko metafora, bo inaczej nasza planeta ociekałaby czerwienią.
(...) cholerny realizm życiowy. Odziera nas ze złudzeń.
Stawiam jedną nogę przed drugą i idę. Po prostu idę, bo boję się zatrzymać.
Aby zbudować coś nowego,
trzeba zniszczyć stary porządek.
