Niech będzie obecne z nami ...

 Jak poważnie traktujesz grzech, tak samo poważnie traktujesz Boga.

 W imię Boga wygnano Boga z kraju.

 Wybaw mnie, Panie, od człowieka złego, od męża bezprawia uchroń mnie.

 Ale Ty, o Panie, tarczą moją jesteś i chwałą moją, Ty moją głowę podnosisz.

 Bóg nas nie opuszcza, nawet jeśli my Go opuścimy. Jego miłość jest tak bezgraniczna, że zawsze czeka na nasz powrót, gotów przyjąć nas z otwartymi ramionami, obojętnie jak długa była nasza nieobecność.

 Sztuka chrześcijańska rodzi się podobnie jak modlitwa: z potrzeby uwielbienia, z poczucia pokory i miłości, a także z całej ludzkiej niemocy, która przez cierpienie, przez słabość i grzech przedziera się ku Bogu.

 Bóg jest tak wielki, że nie możemy Go pojąć, a mimo to jest tak mały, że mieszka w naszych sercach.

 Kim jesteś ty, co się odważasz sądzić cudzego sługę? To czy on stoi, czy upada, jest rzeczą jego Pana.

 Człowiek został stworzony dla nieba,
szatan złamał drabinę, która tam prowadziła.

 Bóg nie jest daleko od nas, nie jest to coś obcego. Bóg jest blisko, jest bardzo blisko, jest tak blisko, że jest w nas. Kiedy otwieramy swoje serce, na pewno go znajdziemy.